معتادانِ کودک را به کمپها ارجاع نمیدهیم/ اعتیاد در بین کودکان کار و بدسرپرست بیشتر است
سلامت نیوز:مدیرکل درمان و حمایت های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر درباره درمان اعتیاد در کودکان معتاد گفت: درمان های بیمارستانی و سم زدایی برای آنها انجام می شود به این معنا که آثار سمی مواد از بدن این افراد خارج می شود که البته این درمان، قطعی نیست، بلکه فقط درمان ترک مصرف مواد است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایلنا، رضا تویسرکان منش مدیرکل درمان و حمایت های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر درباره وضعیت اعتیاد در بین نوجوانان و کودکانی که در خانواده های دارای آسیب زندگی می کنند، گفت: اعتیاد سن و جنس نمی شناسد و ممکن است فرد از دوران جنینی و زمانی که هنوز متولد نشده است، معتاد باشد، اما براساس مطالعات شیوع شناسی که براساس نمونه گیری و پرسشنامه انجام می شود، عمدتاً اعتیاد در جمعیت هدف ۱۵ تا ۶۴ سال است و البته این به مفهوم این نیست که کمتر از این سن یا بیشتر از این سن معتاد نداریم و ما فقط آمار دقیقی از آن ها نداریم. تفاوت درمان کودکان معتاد با بزرگسالان وی با بیان اینکه نوزاد و کودک معتاد در کشور وجود دارد، اما مطالعه دقیقی در این خصوص نشده است، ادامه داد: متاسفانه گاهی اوقات مادران معتاد، عامدانه کودک و یا نوزاد را به اعتیاد درگیر می کنند تا بتوانند از آنها برای تکدی گری استفاده کنند، اما درمان این کودکان با بزرگسالان متفاوت است. درمان های بیمارستانی، درمان سم زدایی است که برای این کودکان انجام می شود، یعنی آثار سمی مواد از بدن این افراد خارج می شود. این درمان، درمان قطعی نیست بلکه درمان ترک مصرف مواد است. در بیمارستان برای نوجوانان و کودکان در بخش های روانپزشکی اطفال در بخش های مجزا مانند بیمارستان روزبه مرکز درمان اطفال وجود دارد و این خدمات ارائه می شود. مراکز اقامتی برای ترک اعتیاد کودکان کاربردی نیست مدیرکل درمان و حمایت های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر خاطرنشان کرد: این دوره حدود ۲ الی ۳ ماه است و بیش از این نگهداری نمی شوند، در مورد کودکان و اطفال مراکز اقامتی هیچ کاربردی ندارند و ما نمی توانیم جوانان زیر ۱۸ سال را در یک مرکز نگهداری کنیم، چراکه نگهداری این افراد در کنار هم آسیب های دیگری دارد، در هیچ جای دنیا ترجیح نمی دهند که مرکز اقامتی درست کنند، حتی در جمع آوری اجباری، ما کودکان را به کمپ ها ارجاع نمی دهیم. تویسرکانمنش با بیان اینکه بنابراین درمان اعتیاد در نوجوانان متکی به درمان سرپایی و مداخلات روانپزشکی است، خاطرنشان کرد: فرد باید به صورت مرتب به روانپزشک مراجعه کند و با تکنیک های خانواده درمانی و روان درمانی پاک باقی بماند. این گونه مراکز در کشور کم است و گلایه هایی که وجود دارد برای این است که معتاد زخم باز، نوجوانان و چه سالمندان پروسه درمانشان در بیمارستان کوتاه مدت است، یعنی یک نوجوان یک ماه در بخش بستری می شود و از نظر جسمی یک ماه بعد سالم است، اما روح این نوجوان آزرده است و تمایل مصرف را دارد بنابراین باید تکنیک های روان درمانی در خصوص این کودک انجام شود که این بخشی از درمان های سرپایی است. وی ادامه داد: بنابراین این کودک و نوجوان نیازمند حامی و یک متولی است، یعنی اگر کودک خانواده ای دارد، یا باید خانواده حمایت کند و یا سیستم مددکاری قوی این فرد را حمایت کند، چراکه اگر محیط خانواده آلوده باشد و این کودک دوباره به محیط آلوده بازگردد، ممکن است دوباره مصرف کند، بنابراین سیستم رفاه و حمایت اجتماعی باید این کودک را از این شرایط جدا کند. تمرکز بر گسترش مراکز سرپایی مدیرکل درمان و حمایت های اجتماعی ستاد مبارزه با مواد مخدر یادآور شد: بنابراین باید پیگیری درمان سرپایی این کودک انجام شود. این اتفاق کار بسیار سختی است و هزینه بر است و متولی، لازم دارد البته بهزیستی در این زمینه اقداماتی را انجام داده است، اما نباید توقع از بیمارستان داشت. برای ترک اعتیاد این کودکان ما ترجیح می دهیم مرکز اقامتی نداشته باشیم. البته از بین کودکان کار آسیب دیده اجتماعی و بی خانمان که دارای معضل اعتیاد هستند در این مراکز وجود دارد و در همه زمینه ها به این بچه ها کمک می کنند اما مانند کمپ های ترک اعتیاد و مراکز درمان اختلال مصرف مواد برای نوجوانان نداریم و تمرکز ما بر این است که مراکز سرپایی را گسترش دهیم. تویسرکان منش در پاسخ به این سوال که آیا اعتیاد در بین نوجوانان آسیب دیده بیشتر است یا نوجوانانی که از رفاه اجتماعی برخوردار هستند، گفت: آمار دقیقی در این خصوص نداریم، اما نوجوانانی که دچار آسیب های اجتماعی هستند مانند کودکان کار و بدسرپرست اعتیاد بیشتر است، درباره کودکانی که در خانواده های مرفه هستند طبیعتاً دسترسی به آمار سخت است. کودکان آسیب دیده، کودکان مناطق محروم و کودکان کار بیشتر در معرض آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد است. به تعداد کافی فوق تخصص روانپزشکی در استان ها نداریم وی با اشاره به مجموعه راهنماهای بالینی و توصیه های یونیسف، گفت: این مجموعه ها ترجمه شده و اساتید آن را بومی سازی کرده اند، تاییدیه وزارت بهداشت و اداره کل تدوین استاندارد های درمان نیز برای این راهنماهای بالینی اخذ شده است و برنامه گسترده ای برای آموزش داریم و آموزش را از فوق تخصص های روانپزشکی اطفال در هر استان شروع کرده ایم. با کمک یونیسف برنامه بسیار گسترده ای در سال ۱۴۰۰ داریم تا به صورت آبشاری همه افرادی که با اعتیاد نوجوانان در ارتباط هستند را آموزش دهیم. او افزود: همانطور که گفتم مشکل دارویی در درمان این کودکان نداریم، چراکه اغلب این افراد به دارو نیازی ندارند و اگر دارو لازم باشد در بیمارستان ها موجود است. مشکل اصلی ما روان درمانی طولانی مدت است. در این خصوص هم درمان گران آشنایی کامل را ندارند. همچنین ما به تعداد کافی فوق تخصص روانپزشکی در استان ها نداریم و سیستم های حمایتی باید برای این افراد ایجاد کنیم. فرآیند تولید شیشه آسانتر شده است مدیرکل درمان و حمایت های اجتماعی ستاد مبارزه با موادمخدر درباره تولید مواد گفت: مواد روانگردان و محرک به سادگی قابل تولید است. در افغانستان گیاه وحشی خودرویی از خانواده افدرا می روید که از آن ماده اولیه به اسم سودو افدرین استخراج و اگر با ماده ای مانند اسید سولفوریک احیا شود تبدیل به ماده شیشه می شود و فرآیند تولید شیشه آسانتر شده است و در محیط کوچک می توان حجم بسیار زیادی از مواد محرک را تولید کرد و این تهدید بزرگی است. تویسرکان منش خاطرنشان کرد: ماده شیشه را به صورت سوت می فروشند و هر ۱۰ سوت یک گرم است، یعنی مصرف هر فرد یک سوت است اما کشفیات ما در کشور به صورت تن است و این نشان از تولید زیاد این ماده در کشور افغانستان است. نگرانی ما از تغییر الگوی مصرف است چراکه قیمت تریاک بالاست و ممکن است مصرف کنندگان به این سمت بروند. در این فرآیند تولید ممکن است از افراد متخصص و یا تستر برای سنجش کیفیت این مواد استفاده کنند و طبیعی است که این افراد به سرعت درگیر مواد می شوند، اما این صنعت به صورت گسترده در ایران وجود ندارد.