الگوی فضایی رفتار گردشگران در مقصدهای گردشگری؛ تحلیلی بر چیدمان فضایی حرکت های بازدیدکنندگان در محدوده بافت تاریخی شهر یزد

در چند دهه اخیر؛ محققان بر تشریح رفتار فضایی تحرک گردشگران در مقصدهای شهری تأکید داشته‌ اند. بگونه ای که؛ دستیابی به استراتژی‌های بهینه برای توسعه گردشگری شهری نیازمند شناخت قاعده معمول میان رفتار کاربران و فضای مقصدهای گردشگری است. هدف از این مطالعه شناسایی الگو رفتار فضایی بازدیدکنندگان به منظور توسعه گردشگری در بافت تاریخی یزد است. در این پژوهش کاربردی با روش توصیفی-تحلیلی تحرکات بازدیدکنندگان در مجموعه بافت تاریخی شهر یزد مورد ارزیابی قرار گرفته است. به این منظور؛ از مجموع جامعه آماری سالانه گردشگران شهر یزد با استفاده از روش کوکران 360 گردشگر در محدوده بافت تاریخی شهر یزد به صورت تصادفی انتخاب شده اند و برداشت اطلاعات از روش پرسشنامه‌های مصاحبه‌ای و سیستم اطلاعات جغرافیایی GISجمع آوری شده است. در مرحله تجزیه و تحلیل از آزمون های تی دو نمونه مستقل، آنالیز واریانس یک‌طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی در نرم‌افزار SPSS بهره گرفته شده است. در نهایت تحلیل الگو فضایی تحرک بازدیدکنندگان در نقشه‌های شناختی آنان با روش چیدمان فضایی AGRAPH صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان داده که از نظر ویژگی های فردی گردشگران؛ شاخص میزان درآمد، ویژگی های سفر گردشگران؛ شاخص الگوی تحرک و ویژگی های فیزیکی مقصد؛ شاخص شدت پراکنش جاذبه‌ها/فعالیت‌ها بیشترین تاثیر را در تحرک فضایی بازدیدکنندگان بافت تاریخی شهر یزد داشته اند. درنهایت با توجه به نقشه های شناختی بازدیدکنندگان هفت الگوی رفتار جابه‌جایی فضایی در مقصد شناسایی شده است. براساس الگوی نهایی گره مجموعه امیر چخماق از بهترین شرایط در بافت تاریخی شهر یزد برخوردار است.