طراحی مدل رابطه مسئولیت اجتماعی مقصد و قصد بازدید مجدد در استان گیلان با روش پژوهش ترکیبی

سودآوری مقاصد گردشگری به واسطه داشتن توریست‌های وفاداری که باز می‌گردند باعث شده که گردشگری به عنوان یکی از بخش‌های پیشرو در اقتصاد جهانی شناخته شود که به شدت به منابع طبیعی و فرهنگی وابسته است و باید به صورت مسئولانه استفاده شوند. هدف این پژوهش کشف ابعاد مسئولیت اجتماعی مقاصد گردشگری استان گیلان از دیدگاه گردشگران و بررسی تأثیر آنها بر قصد بازدید مجدد و تأثیر اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر به عنوان میانجی و شهرت مقصد به عنوان تعدیلگر در این رابطه است. پژوهش حاضر از نظر روش تحقیق، ترکیبی متوالی اکتشافی است. در ابتدا و در مرحله کیفی تحقیق، ابعاد مسئولیت اجتماعی مقصد شامل ابعاد اقتصادی، زیست محیطی، فرهنگی، قانونی و اخلاقی، از روش پژوهش داده بنیاد کلاسیک و از طریق مصاحبه عمیق با 12 نفر از گردشگران و کدگذاری با نرم افزار "مکس.کیو.دی.ای" به دست آمد و سپس به همراه مدل مفهومی که ازطریق مطالعه ادبیات داخلی و خارجی طراحی شد، توسط پرسشنامه و با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی در دسترس و گلوله برفی و از طریق 236 گردشگر داخلی و با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری به روش" پی.ال.اس"و با کمک نرم افزار "اس.پی.اس.اس" آزمون شدند. یافته‌ها نشان می‌دهد مسئولیت اجتماعی مقصد بر قصد بازدید مجدد تأثیر مستقیم و معنی‌دار ندارد. اما این رابطه به صورت غیر مستقیم از طریق اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر تأیید شد. شهرت نیز در رابطه بین ابعاد زیست محیطی، فرهنگی، قانونی با اعتماد به مقصد و همچنین بعد اخلاقی با رضایت گردشگر نقش تعدیل‌گر دارد.