چند سوال صریح میپرسم. چندبار بیان کردید که ساختار فوتبال ایران بیعرضه است و باعث میشود کسانی به بدنه مدیریتی فوتبال راه پیدا کنند و اصلا توانایی مدیریت نداشته باشند اما شما خودتان سال 87 مدیرعامل استقلال شدید. آیا واقعا در خودتون توانایی مدیریت این سمت را میدیدید که پذیرفتید؟ شما فکر میکنید که استقلالی شایستهتری نسبت به شما وجود نداشت که مدیرعامل استقلال شود؟
واعظی آشتیانی: میتوانست باشد چرا نباشد. منتها از من درخواست کردند که مدیرعامل شوم. جالب است که البته من با اصرار نیامدم. هیأت مدیره باشگاه استقلال این تصمیم را گرفتند. پیش از این که من مدیرعاملی را بپذیرم، از من میپرسیدند که راهکارتان به عنوان عضو هیأت مدیره برای پرداخت 7 میلیارد تومان بدهی که آن زمان وجود داشت چیست؟ بنده پیشنهاد میدادم و بقیه دوستان هم پیشنهاد میدادند. در نهایت این تصمیم را گرفتند که بنده مدیرعامل شوم؛ با وجودی که آن زمان باشگاه استقلال هفت میلیارد تومان بدهی داشت. هفت میلیارد تومان عدد بزرگی بود. نرخ دلار در آن زمان نهصد یا هزار تومان بود و این حجم از بدهی، عدد قابل توجهی بود.
آیا به خودتان نمره قبولی میدهید؟
واعظی آشتیانی: نمره قبولی را کسانی که از نظر اقتصادی توانایی تشخیص دارند باید بدهند. کسی که نمیگوید ماست من ترش است.